رشد و توسعه اقتصادی
سلام
با توجه به شرایط و وضعیت میخوام طی مطالبی چند به مفاهیم رشد و توسعه اقتصادی پرداخته و پیشنهاداتی در این باب ارائه کنم ابتدا ببینیم خود مفاهیم رشد و توسعه چه هستند ؟
از سالیان بسیار دور, با افزایش
سطح دانش و فهم بشر, کیفیت و وضعیت زندگی او همواره در حال بهبود و ارتقا
بوده است. بعد از انقلاب فرهنگی-اجتماعی اروپا (رنسانس) و متعاقب آن انقلاب
صنعتی, موج پیشرفتهای شتابان کشورهای غربی آغاز گردید. تنها کشور آسیایی
که تا حدی با جریان رشد قرنهای نوزده و اوایل قرن بیستم میلادی غرب همراه
گردید کشور ژاپن بود. بعد از رنسانس که انقلابی فکری در اروپا رخ داد,
پتانسیلهای فراوان این ملل, شکوفا و متجلی گردید اما متاسفانه در همین
دوران, کشورهای شرقی روند روبهرشدی را تجربه نکرده و بعضاً سیری نزولی طی
نمودند. البته بعضاً حرکتهای مقطعی و موردی در این کشورها صورت گرفت اما
از آنجاییکه با کلیت جامعه و فرهنگ عمومی تناسب کافی را نداشت و مورد حمایت
واقع نگردید, به سرعت مضمحل گردید. محمدتقیخان امیرکبیر در ایران,
نمونهای از این دست است.
مباحث
توسعه اقتصادی از قرن هفدهم و هجدهم میلادی در کشورهای اروپایی مطرح
گردید. فشار صنعتیشدن و رشد فناوری در این کشورها توام با تصاحب بازار
کشورهای ضعیف مستعمراتی باعث شد تا در زمانی کوتاه, شکاف بین دو قطب
پیشرفته و عقبمانده عمیق شده و دو طیف از کشورها در جهان شکل گیرد:
کشورهای پیشرفته (یا توسعهیافته) و کشورهای عقبمانده (یا توسعهنیافته).
باید ببن دو مفهوم ”رشد اقتصادی“
و ”توسعه اقتصادی“ تمایز قایل شد. رشد اقتصادی, مفهومی کمی است در حالیکه
توسعه اقتصادی, مفهومی کیفی است. ”رشد اقتصادی“ به تعبیر ساده عبارتست از
افزایش تولید (کشور) در یک سال خاص در مقایسه با مقدار آن در سال پایه. در
سطح کلان, افزایش تولید ناخالص ملی (GNP) یا تولید ناخالص داخلی (GDP) در
سال موردنیاز به نسبت مقدار آن در یک سال پایه, رشد اقتصادی محسوب میشود
که باید برای دستیابی به عدد رشد واقعی, تغییر قیمتها (بخاطر تورم) و
استهلاک تجهیزات و کالاهای سرمایهای را نیز از آن کسر نمود
منابع
مختلف رشد اقتصادی عبارتند از افزایش بکارگیری نهادهها (افزایش سرمایه
یا نیروی کار), افزایش کارآیی اقتصاد (افزایش بهرهوری عوامل تولید), و
بکارگیری ظرفیتهای احتمالی خالی در اقتصاد.
”توسعه
اقتصادی“ عبارتست از رشد همراه با افزایش ظرفیتهای تولیدی اعم از
ظرفیتهای فیزیکی, انسانی و اجتماعی. در توسعه اقتصادی, رشد کمی تولید حاصل
خواهد شد اما در کنار آن, نهادهای اجتماعی نیز متحول خواهند شد, نگرشها
تغییر خواهد کرد, توان بهرهبرداری از منابع موجود به صورت مستمر و پویا
افزایش یافته, و هر روز نوآوری جدیدی انجام خواهد شد. بعلاوه میتوان گفت
ترکیب تولید و سهم نسبی نهادهها نیز در فرآیند تولید تغییر میکند. توسعه
امری فراگیر در جامعه است و نمیتواند تنها در یک بخش از آن اتفاق بیفتد.
توسعه, حد و مرز و سقف مشخصی ندارد بلکه بدلیل وابستگی آن به انسان,
پدیدهای کیفی است (برخلاف رشد اقتصادی که کاملاً کمی است) که هیچ محدودیتی
ندارد