يكشنبه, ۱۰ آبان ۱۳۹۴، ۰۷:۵۳ ب.ظ
روستای زیبای بنیس
یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در دهستان گونی شرقی بخش مرکزی شهرستان شبستر واقع شدهاست.
روستای بنیس در ۵ کیلومتری شمال شبستر، ۶۵ کیلومتری شمال غرب تبریز و در دامنهٔ جنوبی کوههای میشو قرار گرفتهاست.
کمربندی از باغات سرسبز که به وسیلهٔ آب قنات و جویبارهای تشکیلشده از کوهساران سیراب میشوند، این روستا را محاصره کردهاند. شکل ظاهری روستای بنیس از نوع متمرکز میباشد. میدان بزرگ این روستا در مرکز و مسجد، حمام عمومی و مغازهها گرداگرد آن جای گرفتهاند و از ضلع جنوبی میدان توسط یک جادهٔ آسفالت به شبستر متصل میشوند.
جمعیت روستای بنیس بالغ بر ۲۰۰۰ نفر بوده و در فصل تابستان جمعیت این روستا افزایش قابل توجهی دارد. کشاورزی در بنیس از سالیان دور وجود داشته و در حال حاضر نیز کم و بیش ادامه دارد. در قرن نوزدهم اغلب مهاجرتها از این روستا به شهرهایی نظیر استانبول، باکو و تفلیس بوده و بعد از انقلاب بلشویکی روسیه مسیر مهاجرت بیشتر در درون کشور و به شهرهایی چون آبادان، اهواز و تهران انجام میگرفت. اکثریت آنان در تولید مواد غذایی قنادی و یا چاپ اوزالید و تجارت کاغذ فعالیت دارند.
اهالی بنیس در ساخت و احداث مراکز آموزشی و مؤسسات خیریه (از جمله جمعیت خیریه بنیس) از پیشگامان هستند. وجود شخصیتهایی خیر چون برادران درخشانی ومصداق و موید این مطلب است. با وجود کوچکی و روستابودن بنیس، تمامی امکانات شهری با همت و تلاش و همیاری مردم و خیرین در این روستا برقرار شده و از طرف سازمان یونسکو در سال ۱۳۷۸ بهعنوان روستای نمونه و الگو مطرح گردید. وجود جادهٔ آسفالت، مخابرات خودکار، درمانگاه مجهز، آب و برق و گاز شهری و مراکز آموزشی، کودکستان، دبستان، دبیرستان، و هنرستان دخترانه و پسرانه و مراکز آموزشی دانشگاه پیام نور، نمونههایی از این امکانات هستند.
روستای بنیس در ۵ کیلومتری شمال شبستر، ۶۵ کیلومتری شمال غرب تبریز و در دامنهٔ جنوبی کوههای میشو قرار گرفتهاست.
کمربندی از باغات سرسبز که به وسیلهٔ آب قنات و جویبارهای تشکیلشده از کوهساران سیراب میشوند، این روستا را محاصره کردهاند. شکل ظاهری روستای بنیس از نوع متمرکز میباشد. میدان بزرگ این روستا در مرکز و مسجد، حمام عمومی و مغازهها گرداگرد آن جای گرفتهاند و از ضلع جنوبی میدان توسط یک جادهٔ آسفالت به شبستر متصل میشوند.
جمعیت روستای بنیس بالغ بر ۲۰۰۰ نفر بوده و در فصل تابستان جمعیت این روستا افزایش قابل توجهی دارد. کشاورزی در بنیس از سالیان دور وجود داشته و در حال حاضر نیز کم و بیش ادامه دارد. در قرن نوزدهم اغلب مهاجرتها از این روستا به شهرهایی نظیر استانبول، باکو و تفلیس بوده و بعد از انقلاب بلشویکی روسیه مسیر مهاجرت بیشتر در درون کشور و به شهرهایی چون آبادان، اهواز و تهران انجام میگرفت. اکثریت آنان در تولید مواد غذایی قنادی و یا چاپ اوزالید و تجارت کاغذ فعالیت دارند.
اهالی بنیس در ساخت و احداث مراکز آموزشی و مؤسسات خیریه (از جمله جمعیت خیریه بنیس) از پیشگامان هستند. وجود شخصیتهایی خیر چون برادران درخشانی ومصداق و موید این مطلب است. با وجود کوچکی و روستابودن بنیس، تمامی امکانات شهری با همت و تلاش و همیاری مردم و خیرین در این روستا برقرار شده و از طرف سازمان یونسکو در سال ۱۳۷۸ بهعنوان روستای نمونه و الگو مطرح گردید. وجود جادهٔ آسفالت، مخابرات خودکار، درمانگاه مجهز، آب و برق و گاز شهری و مراکز آموزشی، کودکستان، دبستان، دبیرستان، و هنرستان دخترانه و پسرانه و مراکز آموزشی دانشگاه پیام نور، نمونههایی از این امکانات هستند.
۹۴/۰۸/۱۰