انتشار مقاله ((بازاریابی سبز در ایران , پتانسیل ها و چالش ها)) در ماهنامه تعالی

امروز متوجه شدم مقاله ((بازاریابی سبز در ایران , پتانسیل ها و چالش ها)) در ماهنامه تعالی نیز به انتشار رسیده است . قبلا نیز این مقاله در مجلات موج سبز و آفتابگردان نیز منتشر شده بود.

http://www.magiran.com/magtoc.asp?mgID=6923&Number=37&Appendix=0

نام 55 واحد پولی ایران از دوره هخامنشیان تا امروز!

در طول تاریخ از دوره هخامنشی تاکنون، بیش از 50 واحد پولی در ایران مورد استفاده قرار گرفته که نام این واحدها به همراه شرحی مختصر در ادامه آورده شده است.

علاوه بر این موارد در متون ادبی و تاریخی از دو واحد «اسپرنه» و «شهروا» نیز نام برده شده است. در لغت نامه دهخدا از اسپرنه به عنوان واحد پول و مبادله در اوستا یاد شده و در لغت نامه معین از شهروا به عنوان زر ناسره یاد می‏‏ شود. در ادامه با تیار همراه باشید.

 1. دریک (Daric- Darik)

واحد سکه طلای هخامنشی برگرفته از نام داریوش به وزن 8/41 گرم

 2. شکل (Sheqel- Sigloi)

واحد سکه نقره هخامنشی به وزن 5/6 گرم

 3. تالان (Talan)

واحدشمش طلای هخامنشی برابر با 300 دریک

 4. مین  (Min)

واحد وزن برابر یک پنجاهم تالان

 5. کرشه (karsha)

واحد سکه نقره کوچکتر از شکل

 6. استاتر (stater)

واحد سکه ساتراپ های هخامنشی و طلا و نقره مقدونی

 7. دراخما (drachma)

واحد سکه نقره سلوکی و پارتی

 8. ابول (obole)

سکه نقره به وزن یک ششم دراخما

 9. کالکو (kalco)

واحد سکه مسی سلوکی و پارتی

 10. دینار (dinar)

واحد سکه طلای ساسانی برابر 20 درم

 11. درم (deram)

واحد سکه نقره ساسانی ، در حال حاضر واحد پول ارمنستان است.

 12. دانگ (dong)

سکه نقره ساسانی به وزن یک ششم درم

 13. پشیز (pashiz)

سکه مسین دوره ساسانی

 14. درهم (darham)

واحد سکه های نقره دوره اسلامی در ایران

 15. فلوس (folos)

واحد سکه های مسین دوره اسلامی در ایران

 16. یمینی (yamini)

واحد سکه طلای سلطان محمود غزنوی

 17. محمودی (mahmoudi)

واحد سکه دوره غزنویان

 18. تنگه (tonge)

واحد سکه مسین دوره تیموریان

 19. چاو (chav)

واحد اسکناس دوره ایلخانی سال 693 ق . در چین نیز رایج بوده است.

 20. شاهی (shahi)

واحد سکه صفوی، زندیه، افشاریه، قاجار و پهلوی، معادل50 دینار یا دو پول

 21. غازی (ghazi)

سکه ریز مسین دوره صفوی و قاجار(سکه معروف پنغازی) پنج دینار

 22. پول (pool)

سکه کوچک مسی دوره قاجار معادل بیست و پنج دینار

 23. اشرفی (ashrafi)

سکه طلا برگرفته از نام ملک اشرف ایوبی از دوره صفویه رایج بوده است.

 

24. محمدی (mohammadi)

معادل 100 دینار، ازنام سلطان محمد خدابنده گرفته شده است.

 25. غازبکی (ghazbeyki)

سکه مسین یک دهم شاهی در دوره صفویه معادل 10 دینار

 26. دوزاری (dozari)

سکه معادل دو هزار دینار یا نیم مثقال طلا یا شش نخود

 27. بیستی (bisti)

سکه بیضی شکل دوره صفوی، هر 2/5 بیستی معادل یک شاهی بود.

 28. عباسی (abbasi)

سکه نقره از نام شاه عباس صفوی گرفته شده است. معادل چهار شاهی و دویست دینار

 29. مهراشرفی (mohrashrafi)

سکه طلا دوره صفوی، زند، افشاریه

 30. صناری (sannari)

سکه مسین دوره زندیه و قاجار معادل صد دینار

 31. روپی (ruppi)

سکه نقره به ارزش پانصد دینار دوره افشاریان

 32. نادری (naderi)

سکه نقره به ارزش پانصد دینار دوره افشاریان

 33. روپیه (ruppieh)

سکه نقره به ارزش پانصد دینار دوره افشاریان

 34. ریال (rial)

سکه نقره برابر 1250دینار قاجاریه و دوره پهلوی و جمهوری اسلامی معادل صد دینار

 35. تومان (toman)

سکه طلای دوره قاجار و پهلوی اول معادل ده هزار دینار(در اصل ریشه مغولی دارد.)

 36. پاپتی (papati)

سکه مسین قاجاری

 37. پاپاسی (papassi)

سکه مسین قاجاری

 38. لاری (lari)

شمش نقره ضرب لار

 39. قروش (qurush)

سکه مسین در بخشهایی از ایران رایج بوده و در حال حاضر از اجزای واحد پول ترکیه

 40. قران (qiran)

سکه نقره قاجار معادل هزار دینار

 41. صاحبقران (sahibqiran)

سکه نقره فتحعلی شاه قاجار معادل هزار دینار

 42. پنج هزاری (panzari)

سکه طلای قاجاریه معادل پنج هزار دینار و معادل نیم مثقال طلا(دوازده نخود)

 43. پول سفید (poolesefid)

سکه نقره معادل بیست و پنج دینار قاجاریه

 44. پول سیاه (poolesiah)

سکه مسین معادل 12/5 دینار دوره قاجار

 45. ربعی (robei)

سکه نقره به ارزش 250 دینار و سکه طلا به ارزش 2500 دینار

 46. هزاری (hezari)

سکه نقره قاجاریه به ارزش هزار دینار

 47. مثقالی (mesghali)

سکه طلای دوره محمد شاه قاجار

 48. چندک (chandak)

سکه مسین قاجاری برابر دو غاز

 49. پناباد (panabad)

سکه ضرب شده در پناه آباد شوش معادل نیم ریال

 50. کشورستانی (keshvarestani)

سکه دوره قاجار در بخش هایی از کشور رایج بوده است.

 51. کلوار (kalvar)

سکه دوره قاجار معادل نیم شاهی در بروجرد رایج بوده است.

 52. قمری (ghamari)

سکه دوره قاجار رایج در خوزستان

 53. کرور (kurur)

یکای هندی برابر ده میلیون ولی در ایران هر نیم میلیون معادل یک کرور بود.

 54. پهلوی (Pahlavi)

سکه طلای دوره پهلوی

 55. بهار آزادی (Bahar-e-azadi)

سکه طلای جمهوری اسلامی

منبع : http://www.tiarmag.com/entertainment/item/477-old-persian-coins

استاد دیزج خلیلی در جمع برترین دانشمندان جهان قرار گرفت

به گزارش شبسترنیوزدکتر یدالله یمینی عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس به همراه ۵۸ دانشمندو استاد دانشگاه های ایرانی در زمره یک درصد برتر دانشمندان و نخبگان علمی جهان قرار گرفت.

 رتبه و وضعیت برونداد علمی ۵۹ نفر از اساتید دانشگاه های ایران که در ابتدای سال ۲۰۱۲ میلادی در این فهرست قرار گرفته بر اساس مبنای شاخص H تعیین شده است.

معیار ورود به فهرست دانشمندان یک درصد برتر در هر گرایش علمی، کسب تعداد معین ارجاع به مقالات منتشر شده در پایگاه اطلاعات علمی Web of science براساس آستانه های مشخص شده برای هر گرایش علمی است.

یمینی متولد ۱۳۴۷درشبستر می باشند ایشان مدرک دکترای تخصصی خود را در رشته شیمی تجزیه از دانشگاه تربیت مدرس اخذ نموده اند.

درکارنامه علمی ایشان چاپ ۲۶۰ مقاله علمی در نشریات علمی معتبر،شرکت و ارائه ۳۵۰ مقاله در کنفرانس ها و سمینارهای علمی داخلی و بین المللی ،تألیف ۱ فصل کتاب برای انتشارات الزوایر،ترجمه ۲ کتاب،هدایت۵۲پایان نامه کارشناسی ارشد و هدایت ۱۷ رساله دکتری،اجرای ۵طرح پژوهشی که یکی از آنها با عنوان ساخت دستگاه ریز استخراج اتوماتیک بر پایه استفاده از فیبرهای توخالی و بررسی کاربرد آنها برای استخراج آلاینده ها در مقادیر بسیار کم به تولدید انبوه رسیده است ،وجود داد

پایگاه اطلاع رسانی شبسترخبر این موفقیت را به این استاد عزیز تبریک عرض می نماید.

تعریف قرض الحسنه

سلام

میخوام طی مطلبی به مبحث قرض الحسنه و صندوق های قرض الحسنه بپردازم 

قرض الحسنه نوعی قرض است که در آن بهره‌ای در کار نباشد. در تعریف دیگر عقدی است که به موجب آن بانک‌ها (به عنوان قرض‌دهنده) مبلغ معینی را طبق ضوابط مقرر در دستورالعمل ذیربط به اشخاص اعم از حقیقی یا حقوقی (به عنوان قرض گیرنده) به قرض واگذار می‌کنند.

ساختار حقوقی: مبتنی بر رابطه داین و مدیون

ماهیت حقوقی: از عقود لازمه

کاربردها:

الف- تامین وسایل و ابزار و سایر امکانات لازم برای ایجاد کار جهت کسانی که فاقد این گونه امکانات باشند.

ب- تاکید بر افزایش تولید با تاکید بر توایدات کشاورزی، دامی و صنعتی.

ج- رفع احتیاجات ضروری.

محدوده زمانی: در مورد بند الف و ب مدت پنج سال و در خصوص بند ج سه سال.

کارمزد: در کلیه موارد حداکثر چهار درصد

جنگ بین الملل اول و دوم و حضور نیروهای سلطه گر خارجی، منطقه خاورمیانه به ویژه ایران را تضعیف کرد . از این رو امکان مقاومت مردمی در برابر سلطه نظامی و اقتصادی دولت های استعماری، فرصتی را فراهم کرد تا زمینه برای تأسیس و شکل گیری بانکداری بومی در سطح خردو کلان به نحوی که نیازهای معیشتی را در چارچوب هنجارهای ملی و اسلامی پاسخ دهد، فراهم کند. 

مقابله با نظام بانکی غرب، پس از هجوم استعماری غرب و گسترش عملیات بانک های خارجی در کشورهای اسلامی، براثر مقابله مردم، بازرگانان و علما به تدریج باعث شد تا بانک های خارجی جای خود را به بانک های ملی سپردند و زمینه برای ایجاد موسسات مالی و بانک های اسلامی فراهم شود. 

اگر چه فکر تأسیس بانک ایرانی و اسلامی ازآرزوهای صدر مشروطیت بوده است، عملاً مقابله مردم با بانک های خارجی، مجلس را در سال 1285 ناگزیر کرد در زمانی که دولت قصد استقراض از خارج را داشت طرح ایجاد دبانک را ارائه ودر سطح کلان بانک ملی ایران و در سطح خرد، ابتکارهای افراد و بخش خصوصی در تشکیل صندوق های سرمایه گذاری و قرض به عنوان نمونه ای از نشاط ملی و مذهبی در جامعه ایرانی بعد از سال های 1300هجری شمسی ایجاد شد. 

اگر چه نمی توان تاریخ مشخصی برای آغاز سنت حسنه قرض بدون بهره ، درایران تعیین کرد، اما به نظر می رسد تأسیس صندوق سرمایه گذاری اثنی عشر در سال 1317 هجری شمسی، اولین حرکت در این زمینه باشد. این صندوق به همت محمد حشمتی مولایی و به معاونت جعفر همت براساس طرح مرحوم آیت ا… شاه آبادی تشکیل و با دریافت سپرده های مشارکتی و تخصیص آن به سرمایه گذاری به این شرط که بتواند بخشی از ذخیره اضافی آن را در شرایط اضطراری به طور موقت در اختیار گیرندگان واقعی قرض الحسنه قرار گیرد تشکیل شد. 

براین اساس سود خالص حاصل از سرمایه گذاری این صندوق به نسبت سهم هر یک از اعضا توزیع می شد و در عین حال، اعضا به نسبت سهم خود در پاداش معنوی قرض الحسنه اعطا شده مشارکت داشتند. 

به تدریج سایر نهادهای مذهبی نیز اقدام به تأسیس صندوق هایی کردند که در نهایت منجر به تشکیل صندوق های قرض الحسنه شد. 

مفهوم قرض الحسنه در اقتصاد اسلا می امروزه مفهوم قرض الحسنه در اصطلاح جایگزین قرض شده است و بسیاری از صاحبنظران کلمه قرض الحسن را که در قرآن کریم مطرح شده که از کلمه قرض گرفته شده است. برای مثال برخی از استادان دانشگاه تهران و دانشگاه امام صادق(ع) در مقوله ای که تحت عنوان بررسی عقود اسلامی مطرح کرده اند، همین ارتباط را تأیید کرده اند. درحالی که به نظر می رسد در قرآن کریم قرض الحسنه دارای مفهومی به مراتب وسیع تر از مفهوم قرض است. از این رو معمولا شامل صدقاتی می شود که مثل یا معوض آن در جهانی دیگر و حداقل بدون چشمداشت در این جهان قابل دریافت است. درحالی که قرض عبارت است از تملیک مال به دیگری در مقابل ضمان، به گونه ای که مثل یا قیمت برعهده گیرنده باشد. 

براساس ماده 648 قانون مدنی، قرض عبارت از عقدی است که به موجب آن احد طرفین، مقدار معینی از مال خود را به طرف دیگر تملیک می کند که طرف یاد شده مثل آن را از حیث مقدار جنس و وصف رد کند و در صورت تعذر مثل، قیمت یوم الرد را بدهد.

و حال بعد از اینکه فهمیدیم قرض الحسنه و صندوق های قرض الحسنه چیست سوالاتی طرح میکنم که دوستان بازدید کننده میتونند در بخش نظرات در اینباره بحث نمایند تا ببینیم این مفهوم چقدر جا افتاده است:

1- از تجربیات خود در ارتباط با قرض الحسنه بگید

2- ایا در صندوق قرض الحسنه ای عضو هستید؟ (غیر از بانکهای کشور)

3- ایا از صندوق قرض الحسنه وام گرفتید؟

4- تفاوت وام قرض الحسنه و وام بانکها رو بگید

5- ایا در شهر یا منطقه شما صندوق قرض الحسنه وجود دارد؟

6- ایا در شهر و منطقه شما صندوق قرض الحسنه ای ورشکست شده است؟

7- قرض الحسنه را چقدر در اقتصاد کشور مفید میدانید؟

8- چرا بانکها در زمینه قرض الحسنه موفق نیستند؟

9- فکر میکنید اقتصاد قرض الحسنه ای موفق تر است یا اقتصاد وام های فعلی؟

10- چرا قرض الحسنه در کشور چندان رشد و گسترده نشده؟

مقاله : رابطه بین هوش هیجانی و مدیریت بحران

با سلام

اینم یکی از مقاله هایم که در مجله کاروجامعه منتشر شده بود

رابطه بین هوش هیجانی و مدیریت بحران

خلاصه: بخش اعظمی از زندگی ما را هیجان ها تشکیل می دهند. حضور مستقیم و غیرمستقیم هیجان ها را می‌توان در تارک قله های استدلال، عقلانیت و براهین عقلانی مشاهده کرد. بی اعتنایی نسبت به هیجان ها، عدم مدیریت آنها و مسامحه و غفلت در بیان آنها می تواند هزینه های گزافی را برای انسان به دنبال داشته باشد. 

مدیران خوب و تاثیر گذار باید توانائی مدیریت هیجان خودشان را نیز داشته باشند ، تا کارمندان بتوانند به آنها اعتماد کنند واحساس خوبی از کار با آنها داشته باشند و مطمئن باشند که تحت نظر مدیر مربوط که دارای هوش هیجانی   بالایی میباشد میتوانند بحران های رخ داده را به طور مناسب مدیریت کنند . به طور خلاصه ، مدیرانی که کارمندان با آنها می مانند کسانی هستند که با هوش هیجانی مدیریت می کنند . 
بر اساس بخشی از نتایج تحقیقات گلمن  ( 1998 )، بار اُن  ( 1999) فورگاس  ( 2001 )، بارتون  ( 2007 )، تاجیک ( 1384 ) و بیرودیان ( 1385 ) به این موضوع اشاره شده که توانایی مدیریت بحران   نیازمند تسلط بر رفتار و کنترل احساسات است تا در زمان ایجاد بحران که سرعت عمل و اتخاذ تصمیم صحیح از ارکان اصلی برخورد با آن است، مدیران بتوانند حتی یک موقعیت تهدیدآمیز را به یک فرصت تبدیل کنند.
و در نهایت ذکر این نکته لازم است که هوش هیجانی ارتباط تنگاتنگی با مدیریت بحران دارد که اکثر تحقیقات و مطالب بزرگان علوم روانشناسی و مدیریت نیز تائید کننده این مطلب است و هر شرکتی تمایل داشته باشد که خود را در برابر مشکلات و بحران های احتمالی بیمه نماید باید علاوه بر بهره هوشی افراد به هوش هیجانی آنها نیز توجه نموده و برای تقویت آن برنامه ریزی نماید.

واژگان کلیدی 
هوش هیجانی، خود آگاهی، خود کنترلی، همدلی، مهارت های اجتماعی، خودانگیزی، بحران، مدیریت بحران

بهره وری چیست؟

این روزها بهره‌وری در ایران یک‌ اصطلاح مد روز شده است.مدیران طراز اول‌ و اقتصاددانان به امر بهره‌وری بدان دلیل توجه‌ دارند که تصور می‌کنند این حرکت با سلامت‌ کلی اقتصاد ملی به‌ویژه با کنترل تورم،رشد اقتصادی،رقابت خارجی و تعادل پرداخت‌ها ارتباط تام دارد.مدیران سازمان‌های بزرگ از آنجایی که احساس می‌کنند بهره‌وری به‌عنوان‌ یک شاخص و یک معیار،کارآیی سازمان‌ آنان را به خوبی نشان می‌دهد،به آن عنایت‌ دارند.

شروع استفاده از کلمه بهره وری در فرهنگ اقتصادی مربوط به دو قرن قبل است. در بسیاری از نقاط جهان، بویژه در کشورهای صنعتی بهره وری به عنوان یک طرز فکر و فرهنگ تلقی می شود، تفکر پیشبرد و بهبود آنچه که وجود دارد.

اولین بار لغت «بهره وری» توسط فردی به نام «کوئیزنی» در سال ۱۷۷۶ استفاده شد. بیش از یک قرن بعد یعنی در سال ۱۸۳۳ فردی به اسم «لیترِ» بهره‌وری را «قدرت و توانایی تولید کردن» تعریف کرد. اوایل سال‌های ۱۹۰۰، فردریک ونیسلو، تیلور و فرانک و لیلیان گیلبریث به منظور افزایش کارایی کارگران، درباره تقسیم کار، بهبود روش‌ها و تعیین زمان استاندارد، مطالعاتی را انجام دادند.

اما واژه‌ای که به تدریج جنبه عمومی‌تر و کلی‌تر پیدا کرد و در ادبیات مدیریت رایج شش «بهره وری» بود که در سال ۱۹۵۰ سازمان همکاری اقتصادی اروپا بطور رسمی بهره‌وری را چنین تعریف کرد: بهره‌وری حاصل کسری است که از تقسیم مقدار یا ارزش محصول بر مقدار یا ارزش یکی از عوامل تولید به دست می‌آید. بدین لحاظ می‌توان از بهره‌وری سرمایه، مواد اولیه و نیروی کار صحبت کرد.

از سویی سازمان بین‌المللی کار بهره‌وری را چنین تعریف کرد است: بهره‌وری عبارتست از نسبت ساده به یکی از عوامل تولید سرمایه، نیروی کار و مدیریت.

از دید مرکز بهره‌وری ژاپن، این پدیده یک اولویت و انتخاب ملی است که منجر به افزایش رفاه اجتماعی و کاهش فقر می‌شود.

همچنین بهره وری چنین تعریف می‌شود: «مقدار کالا و یا خدمات تولید شده در مقایسه با هر واحد از انرژی و یا کار هزینه شده بدون کاهش کیفیت یا به این شکل: اثربخشی بعلاوه کارایی». به دیگر سخن، بهره‌وری، عبارتست از، بدست آوردن حداکثر سود ممکن، با بهره گیری و استفاده بهینه از نیروی کار، توان، استعداد ومهارت نیروی انسانی، زمین، ماشین، پول، تجهیزات، زمان، مکان و…به منظور ارتقاء رفاه جامعه. بهره وری به نسبت کار انجام شده به کاری که باید انجام می‌شده اطلاق می‌شود.

بر خلاف پندار برخی افراد بهره‌وری فقط برای صنایع نیست بلکه بهره وری سطوح مختلفی دارد و همه افراد در همه سطوح نقش دارند یعنی اینکه افراد می‌توانند با تفکر، ابداعات و نوآوری‌های خود عملاً در چند سطح گوناگون موثر واقع گردند، سطوح مختلف بهره وری عبارتند از:

سطح فرد

سطح گروه آموزشی

سطح گروه کاری

سطح سازمانی

سطح رشته‌های تجاری، خدماتی، صنعتی و کشاورزی

سطح بخش‌های اقتصادی

سطح ملی و کشوری

سطح جهانی

در سطوح فردی به دنبال تدابیری برای افزایش بهره وری فردی هستیم. و در سطح گروه نیز به دنبال افزایش بهره وری گروه کاری هستیم. بدیهی است که موضوع بهره وری بیشتر در سطوح سازمانی و رشته‌ها مطرح می‌شود و بیشترین ضوابط و شرایط مربوط به بهره وری را می‌توان در آنها مشاهده کرد. چه بسا برخی مشاغل و حتی برخی دستگاهها به دلیل انجام فعالیت‌های موازی و تکراری بودن وظایف سازمانی در یکدیگر ادغام شده و برخی از آنها حذف شده‌اند.بهره وری ملی که مهم ترین عنصر بهره وری است از ارتباط بین دولت، اقتصاد، جغرافیا، جمعیت وفرهنگ بدست می آید که عموماً به زبان ریاضیات ترجمه میشود وسپس نقطه بهینه آن بدست می آید.

بازاریابی (Marketing)

بازاریابی یا مارکتینگ (به انگلیسی: Marketing)‏: بازاریابى به عنوان فرآیندى مدیریتى -اجتماعى تعریف مى‌شود که بوسیلهٔ آن افراد و گروه‌ها از طریق تولید و مبادلهٔ کالا با یکدیگر، به امر تأمین نیازها و خواسته‌هاى خود اقدام مى‌کنند. براى روشن شدن این تعریف باید بدواً اصطلاحات مهم نیاز، خواسته، تقاضا، کالا، مبادله، معامله و بازار را بررسى کرد.

بازاریابی: اصول بازرگانی رسمی که منشا آن از ایالات متحده آمریکا است. ابتدا در آغاز قرن بیستم در چندین دانشگاه ایالات متحده به عنوان درس بازرگانی جداگانه ای تدریس می‌شد. اینگونه تلقی می‌شود که به عنوان اصول بازرگانی از سه مرحله ذیل عبور کرده باشد: «دوره تولید» که در آن بازاریابی تنها به واسطه محدودیت‌های تولید دچار محدودیت بود (تا دهه 1930)؛ «دوره فروش» که در آن بازاریابی هر آنچه شرکت تولید می‌کرد به بازار تحمیل می‌کرد (تا دهه 1950)؛ و «دوره مشتری» که در آن مشتری در مرکز تمام فعالیتهای بازاریابی قرار داشت. در قرن 21. بازاریابی پا به عصر تعاملی و برهم کنشی نهاده است. تغییر بنیادی در تعریف و هدف از بازاریابی در قرن 21 این است که به عنوان یک اصل بازرگانی، فراتر از صرف تسهیل – تبادلات مجاری و دادوستدهای بین تولید کننده و مشتریان گسترش یافته است. در آغاز، عمده تمرکز بازاریابی بر منافع تولید کننده بود- تحویل محصولات درست به مشتری در زمان، مکان و قیمت درست. فرض اساسی بازاریابان اولیه این بود که تولید کنندگان کنترل بازار را در اختیار دارند. مدیریت، کارکردها، نقشها و فرایندها همگی حول این مدل مدیریت بازرگانی با محوریت تولید کننده قرار داشتند. این تصور در عصر اطلاعات قرن 21 دیگر معتبر نمی‌باشد. و حالا در اوایل قرن بیست و یک، بازاریابی چیست؟ یک مدل جدید موفق یا پذیرفته شده، که درمورد پویایی (و اغلب بی منطقی) بازارهای جهانی، مشتریان دمدمی مزاج و غیر قابل پیش بینی که در تحلیلهای کلاسیک نمی گنجد، الگوهای خرید و پیش بینی‌های بازار، افزایش خدمات نامحسوس و، بخش‌بندی و ترکیبهای جدید بازار، ورای دسته بندی‌های صنعتی و قدیمی، افزایش قدرت مشتریان، و ابزار و تکنیک‌های جدید بازاریابی تعاملی به کار گرفته شود، هنوز در مقیاس وسیع وجود ندارد و یا هنوز در سازمانها و فرایندهای بازاریابی شرکتها از آن تعبیری نشده است. تعاریف متعدد و اظهارنظرهای معتبر و فراگیر در مورد ماهیت بازاریابی وجود دارد (در گردآوری این فرهنگ حداقل به 50 مورد از آنها برخورده‌ام) که هنوز ارزش افزودن به مجموعه اطلاعات آکادمیک ندارند. با این همه، توجه به تفسیرهای مختلف از فعالیت بازاریابی و کارکردها و مهارت‌های متشکل آن می‌تواند ارزشمند باشد. در قرن 21 بازارها پیچیده‌تر و جهانی‌تر شده‌اند و بنابراین بازاریابی هم به عنوان یک اصل حرفه‌ای دچار چنین تحولاتی گشت که به عنوان یک حرفه جدیدتر، فاقد شفافیت جهانی، دسته بندی و شرح نقشها و وظایف است. شرکتها و سازمانهای گوناگون هر یک مایلند براساس سبک حوزه تعریفی از بازاریابی ارائه دهند. بعضی شرکتها همچنان بازاریابی را با فروش اشتباه می‌گیرند؛ بعضی از آنها حتی بازاریابی را به عنوان زیر مجموعه ای از فروش می دانند. سایرین فروش را زیر مجموعه ای از بازاریابی تلقی می کنند (که این مورد صحیح تر می باشد). تعداد معدودی با واقع بینی بیشتر، فروش و بازاریابی را به مثابه اصول مدیریتی مجزا می‌دانند. در بعضی کشورها مانند ایالات متحده آمریکا، تخصص بازاریابی و ارتباطات را از یکدیگر جدا می‌کنند: روابط عمومی، نوشتن متن سخنرانی و ارتباطات داخلی اغلب از بازاریابی که بیشتر تمرکز آن بر ارائه مستقیم محصولات و خدمات به مشتریان است جدا می شود. شرکتهای دیگر راهبردی تلفیقی اتخاذ می‌کنند که در آن تمام ارتباطات، فروش و بازاریابی مستقیم و غیر مستقیم به طور همه جانبه و کلی مدیریت می‌شوند. استدلال محکم دیگری وجود دارد مبنی بر اینکه بازاریابی نقش همه افراد است و فقط به عهده بخش بازاریابی نیست (دیوید پاکارد از پایه گذاران Hewlett- Packard می گوید: «اهمیت بازاریابی بسیار بیشتر از آن است که تنها به بخش بازاریابی واگذار شود»). یک دیدگاه مدرن حاکی از این است که افرادی که عنوان مدیران بازاریابی را برخود دارند، در واقع مشاوران و اتئلاف دهندگان متخصصی هستند که محرک و الهام بخش کل سازمان به سوی چارچوب ذهنی، راهبرد و شیوه عملکرد بازار محور یا مشتری محور می‌باشند. این افراد تخصص خود را در برخی جوانب بازاریابی به کار می‌بندند. همچنین به ضمیمه 1(خط زمانی بازاریابی) رجوع شود.بازاریابی به تلاش برای ارتباط بین ارزش محصول (کالاها یا خدمات) و مشتری گفته می‌شود. بازاریابی گاهی اوقات به هنر فروش نیز معروف است. ولی فروش یکی از توابع کوچک بازاریابی به حساب می‌آید. تعریف لغت نامه‌ای بازاریابی عبارت است از«فراهم کردن کالاها یا خدمات برای برآورده ساختن نیازهای مصرف کنندگان.»به بیان دیگر، بازاریابی شامل درک خواسته‌های مشتری و تطابق محصولات شرکت، برای برآورده ساختن آن نیازها و در برگیرنده فرآیند سودآوری برای شرکت است. بازاریابی موفق مستلزم برخورداری از محصول مناسب در زمان مناسب و مکان مناسب است و اطمینان از اینکه مشتری از وجود محصول مطلع است، از این رو موجب سفارش‌های آینده می‌شود.

بازاریابی، فرآیندی است که بین تواناییهای شرکت و نیازهای مشتریان تعادل ایجاد می‌کند.

سرجیو زیمن در کتاب خود پایان عصر بازاریابی سنتی خود بازاریابی را اینچنین تعریف می‌کند:بازاریابی درباره داشتن برنامه‌ها و ترویج‌ها و تبلیغات و هزاران چیز دیگری است که در متقاعد کردن مردم به خرید یک محصول، موثر واقع شوند. در مورد رستوران‌های غذای سرپایی، بازاریابی گاززدن‌ها و هرت کشیدن‌ها. در مورد خطوط هوایی، بازاریابی یعنی نشستن آدم‌ها روی صندلی‌ها. بحث بازاریابی درباره منفعت و نتایج است.

بازاریابی یک فعالیت راهبردی و راه و روشی است متمرکز بر فرجام اقدامات مربوط به جذب مصرف کننده بیشتر، برای خرید محصول شما در دفعات بیشتر به نحوی که شرکت شما پول بیشتری به دست آورد.

هر جا و هر گاه چهار اصل نیاز، نیازمند، عوامل رفع نیاز و داد و ستد وجود داشته باشد، در آنجا بازار و بازاریابی حاکم است.

بازاریابی با ارزیابی نیازی که محصولات و خدمات به آن پاسخ می دهند، شروع می شود. به طور منطقی، شناسایی و انتخاب برخی نیازها نشانه بی توجهی به دیگر نیازهاست.

داده و اطلاعات

سلام

در این مطلب هم میخوام به تعریف داده و اطلاعات بپردازم دو کلمه ای که امروزه کاربرد فراوانی دارند:

در زندگی روزمره، بسامد استفاده از واژه های داده و اطلاعات بسیار بالاست. اما با توجه به موقعیت، معنا و کاربرد متفاوتی دارند. هم داده و هم اطلاعات نوعی دانش محسوب می شوند و یا وسیله ای برای دستیابی به دانش. اگر چه این دو را به جای هم به کار می برند، معنای این دو واژه متفاوت است.

داده (Data) ورودی خام به حساب می آید، که پس از پردازش و مرتب سازی خروجی معناداری از آب در خواهد آمد. داده به منزلۀ گروهی ست که خصوصیات کمی و کیفیِ متغیرهای گوناگون را نمایندگی می کند.

 اطلاعات (Information) معمولاً ماحصلِ پردازش داده است. به طور اخص، اطلاعات از داده مشتق می شود. اطلاعات مفهومی است که می توان آن را در حوزه های مختلف به کار برد.

اطلاعات می تواند محرک ذهنی، ادراک، ارائه، دانش، و حتی دستورالعمل باشد. داده می تواند واقعیات، تحلیل، و یا آمار باشد. در کامپیوتر، سمبل ها، کاراکترها، ایمج ها، و اعدادْ داده نامیده می شوند. این ها ورودی (input) سیستمی هستند که پس از پردازشْ تعبیری معنادار از آن ها خواهد شد. به عبارت دیگر،داده، زمانی که به شکل معنادار در می آید، تبدیل خواهد شد به اطلاعات.

اگر داده در پایین ترین سطح یک سری باشد، اطلاعات در سطح بعدی قرار دارد. به عنوان مثال، اگر فهرستی از عجایب هفتگانه داشته باشید، چنین چیزی داده است؛ اگر کتابی داشته باشید که به شرح جزئیات هر کدام از این عجایب پرداخته باشد، چنین چیزی اطلاعات است.

داده می تواند به شکل اعداد، کاراکترها، سمبل ها، و حتی تصاویر باشد. مجموعه ای از این داده ها که منتقل کنندۀ ایده ای معنادار استْ اطلاعات نامیده می شود. چنین چیزی می تواند برای پرسش هایی مانند “چه کسی”، “کجا”، “کِی”، “چرا”، “چه”، و “چگونه” پاسخ هایی در اختیار مخاطب قرار دهد.

ورودی خام داده است و تا زمانی که به همان شکل باقی بماند فاقد معناست. زمانی که داده ها جمع شده و به شکل معنادار سازمان دهی می شوند، اهمیت می یابند. سازماندهی معنادارِ داده هاتولید کنندۀ اطلاعات است.

داده در نتیجۀ ثبت وقایع و یا مشاهده به دست می آید. برای نمونه، دمای روزهای هفته داده است. زمانی که این داده ها قرار است جمع آوری شوند، سیستم ها و یا اشخاصْ دمای روزانه را پایش کرده و آن را ثبت می کنند. در نهایت، پیش از آنکه این داده ها تبدیل به اطلاعات معنادار شوند، الگوی دما تحلیل شده و در مورد آن نتیجه گیری می شود. بنابراین، اطلاعات در نتیجۀ تحلیل، ارتباط، و یا تحقیق به دست می آید.

نتیجه گیری:

1. داده پایین ترین سطح دانش است و اطلاعات دومین سطح دانش.

2. داده به خودی خود معنادار نیست (insignificant). اطلاعات به خودی خود معنادار است (significant).

3. مشاهدات و ثبت رویدادها برای جمع آوری داده انجام می شوند، در حالی که برای به دست آوردناطلاعات می بایست آنالیز صورت گیرد.

منبع:

differencebetween.net

Difference Between Data and Information

مصرف و سوء مصرف

سلام

مدتها بود ذهنم درگیر موضوع مصرف بود و میخواستم مطلبی در اینباره بنویسم 

از دیرباز انسان و جامعه بشری با مصرف منابع مواجه بوده و قحطی و کمبود منابع و … انسان را به اندیشیدن در اینباره رهنمون کرده است.دین مبین اسلام نیز با تکیه بر دور اندیشی بر مصرف درست و بهینه تاکید کرده و انسان را از مصرف بیهوده و سوءمصرف که همان اسراف میباشد نهی میکند. از قرن هجدهم به اینور با انقلاب صنعتی و رشد و پیشرفت تولیدات و تولید انبوه مصرف در جوامع انسانی به شکل فزاینده ای افزایش یافت به طوریکه مصرف چندین قرن قبل از ان در عرض یکسال تولید و مصرف میشد و این روند با بروز انقلاب های دیگر از جمله انقلاب الکترونیکی به اوج خود رسید به طوریکه با رشد شدید جمعیت در اواخر قرن بیست و ابتدای قرن بیست و یکم افزایش مصرفی که زمانی موجب رشد و پیشرفت و مایه مباهات بشر بود امروزه به عامل تهدیدی تبدیل شده و از هر جهت زندگی انسانی را در معرض خطر قرار داده است به طوریکه از جنبه های مختلف شاهد هشدارهایی هستیم تا به کاهش مصرف و تخریب بی رویه طبیعت برای ارضای نیازهای مصرفی انسان برسیم ولی افسوس که همچنان این امر مغفول مانده است و بشر همچنان مغرور از کنترل طبیعت و بهره برداری از آن به کار خویش ادامه داده و روز به روز زخمهای بیشتری بر بدن نحیف و رنجور مادر زمین میزند.

در کشور خود ما نیز این معضل روز به روز بیشتر مشاهده شده و به نقطه انفجار خویش نزدیک میشود به طوریکه امروزه با مصرف سالانه حدود یک میلیون تن انواع ظروف پلاستیکی و یکبارمصرف و … در وضعیت بحرانی به سر برده و جایی از طبیعت زیبای کشورمان اعم از کوهها و دریاها و رودها و … از گزند مصرف گرایی مصون باقی نمانده است و در هر منظره ای تا چشم کار میکند بطری خالی , انواع نایلکس , ظروف یکبارمصرف و سایر زباله های چنینی مشاهده میشود.البته منظور از نوشتن این مطلب نقد و بررسی ظروف یکبار مصرف یا پلاستیک و سایر زباله های بازیافت شدنی نیست و بیشتر تاکید بر خود مصرف و مصرف گرایی است که روز به روز بیشتر شده و زندگی انسانی را تهدید میکند.

بشر امروزه در استفاده از منابع زمینی اعم از مواد غذایی , معادن و منابع زیرزمینی , حیات وحش , آب و خاک , جنگل و … هیچ حد و مرزی نمیشناسد و تا جای ممکن به مصرف ادامه میدهد ولی این روند تا کی جواب میدهد؟ آیا تا ابد میتوان به اینکار ادامه داد یا روزی که دیر هم نیست و شاید به زودی شاهدش باشیم این منابع به پایان خواهد رسید؟ آیا باید از امروز به فکر نباشیم و سعی در اداره و کنترل مصرف نباشیم؟ شاید یادتان باشد تا سالها قبل وقتی در یک مهمانی فردی چند قاشق غذا میخورد بقیه اش در بشقاب می ماند که اکثرا سر از سطل زباله در می آورد ولی امروزه با فرهنگ سازی مناسب تا حدودی رسم شده است که هر فردی اضافه غذای خویش را برده و بعدا مصرف میکند! شاید به نظر چندان مهم نیاید ولی آیا میدانید هر روز چندین و چند هزار مهمانی در کشور و سطح دنیا برگزار میشود؟ اگر از هر کدام همین مقدار اندک غذا تبدیل به زباله شود چه مقدار عظیمی میشود؟ اصلا مقدار عظیم هم نشود آیا میتوانید تصور کنید برای به وجود آمدن یک دانه برنج یا گندم چه مقدار آب , خاک , کود و سایر نهاده های تولید مصرف شده است که به این آسانی دور ریخته میشود؟ تازه این شاید نمونه ای کوچک باشد در برابر رسم و رسومات مدرنی چون سلف سرویس که معنای واقعی اتلاف منابع را در ذات خود دارد جاییکه برای 100 نفر مهمان به اندازه 500 نفر (شاید هم بیشتر) غذا تهیه و سرو میشود و بعد از اتمام مراسم به دلیل دست خوردن چه میزان از این غذاها از بین رفته و نابود میشود. منابع زیرزمینی که جای خود دارد و مصرف روزافزون نفت , گاز و … نیز گواه این موضوع است و وقتی گفته میشود روزانه در ایران 70 میلیون لیتر بنزین مصرف میشود شاید ما تصور نکنیم که یعنی چی ولی وقتی مقداری به کلمه 70 میلیون لیتر تامل می نماییم متوجه میشویم که چه میزان منابع در روز مصرف شده و از بین می روند تازه منابعی که غیرقابل جایگزین بوده و هزاران سال طول کشیده است تا به وجود آیند و ما در عرض یک روز سوزانده و از بین میبریم!!! همین قضیه ظرف و ظروف یکبار مصرف نیز نمونه بارز دیگری بر این قضیه سوء مصرف میباشد که خود مقاله ای دیگر میخواهد جایی که میبینیم اگر این لوازم در ابتدا فقط جهت مراسمات و آسانی مهمانی ها و … بود امروزه دیگر در خانه ها نیز مورد استفاده قرار میگیرند و در یک جمع 4 نفری هم از سفره و بشقاب و … یکبار مصرف استفاده میشود.و همانطور که اشاره شد در کنار مصرف منابع نفتی برای این کار منجر به آلودکی محیط زیست نیز میشود که از دو جنبه برای انسان زیان آور است و حال سوالی که مطرح میشود آیا نمیشود مانند قدیم از مواد با دوام تری برای چنین منظورها استفاده کرد؟ آیا نظافت سفره چنان کار سختی است که باید برای هر وعده غذا کلی نفت به عنوان سفره مصرف کنیم؟ آیا نمیتوان برای مصارفی چون نوشابه یا شیر و … از ظروف شیشه ای طبق روال قدیم استفاده کنیم؟ یعنی در استفاده از بطری شیشه ای آنقدر خطرات بهداشتی وجود دارد که از مصرف یک میلیون تن مواد نفتی و در مقابل تولید همین مقدار زباله غیر قابل تجزیه شدیدتر است؟؟؟

البته دلیل نوشتن این مطلب ورود به جزئیات و مصادیق نبود چه نمونه های فراوانی در زندگی روزمره هست که شاهد از بین رفتن بی دلیل منابع یا همان اسراف میشویم و در صورت پرداختن به این موارد نیاز به مقاله های فراوان و طولانی وجود دارد که از حوصله فضای اینترنت خارج است و در این مطلب بیشتر منظورم تلنگری بود بر همگان اعم از مصرف کننده , تولید کننده , کارشناسان , مسئولین و … که این راه بسیار خطرناک بوده و آینده ای مبهم فراروی انسان و جامعه انسانی قرار میدهد و باید طرحی نو انداخت قبل از آنکه کار از کار گذشته باشد!!!

تورم

سلام

با توجه به شرایط مناسب دیدم در مطلبی پیرامون تورم و انواع آن و … صحبت کنیم:

تورم عموما به معنی افزایش غیرمتناسب سطح عمومی قیمت ها در نظر گرفته می شود. به سخن دیگر، تورم، روند فزاینده و نامنظم افزایش قیمت ها در اقتصاد است.

هر چند بر پایه نظریه های گوناگون، تعریف های متفاوتی از تورم ارائه می شود؛ اما تمامی آنها به روند فزاینده و نامنظم افزایش در قیمت ها اشاره دارند. مفهوم امروزی تورم، در سده نوزدهم میلادی رواج یافت. پیش از آن، مفهوم دیگری از تورم وجود داشت که جهت نشان دادن افزایش حجم اسکناس های غیرقابل تبدیل به طلا به کار برده می شد.

با تعریف امروزی، می توان نرخ تورم را نشان دهنده افزایش یا کاهش یا ثبات در قیمت مصرف کننده کالاها و خدمات دانست.تورم، نرخ افزایش قیمت‌ها طی یک دوره زمانی معین است. تورم، معمولا یک سنجه کلی از قبیل افزایش عمومی در قیمت‌ها یا افزایش هزینه زندگی در یک کشور است؛ اما به شکل محدودتری نیز تعریف می‌شود (تورم کالاهای معین از قبیل غذا یا برای خدمات، از قبیل اصلاح موی سر). تورم در هر جا به کار رود، بیانگر میزان گران‌تر شدن مجموعه‌ای از کالاها یا خدمات طی یک دوره معین زمانی معمولا سالانه است.

و اما انواع تورم و نحوه محاسبه و اعلام آن که مدتی است بر سر زبان ها افتاده است:

ما در محاسبه نرخ تورم 3 روش داریم؛روش اول، محاسبه تغییر نقطه به نقطه نرخ تورم است. یعنی مثلا گفته می‌شود نرخ تورم در اردیبهشت ماه 87 در مقایسه با اردیبهشت ماه 86 چه تغییری کرده است.

 روش دوم محاسبه تغییر ماه به ماه است یعنی نرخ تورم اردیبهشت ماه 87 در مقایسه با فروردین 87 چگونه بوده است.

اما روش سوم متوسط 12 ماه سال است. به این صورت که گفته شود نرخ تورم در 12 ماهه منتهی به اردیبهشت 87 در مقایسه با 12 ماهه منتهی به اردیبهشت 86 چقدر بوده است.

در علم اقتصاد، متداول‌ترین و در عین حال صحیح‌ترین راه محاسبه نرخ تورم متوسط 12 ماهه است؛ چرا که شاخص‌های دیگر چون یک مقطع زمانی خاص و کوتاه در حد یک ماه را می‌بینند، قابل تعمیم به یک سال نیستند و نمی‌توان کل 12 ماه را با آن نگاه کرد.